(ญ) กลางค่ำคืนแสงจันทร์ อ้ายบ่าวบ้านใด๋กัน มายืนเดียวดาย
เพียงมาชื่นชมดอกไม้ หรือมาพบมาคอยใคร ใต้เงาแสงจันทร์
(ช) กลางค่ำคืนแสงดาว กาสะลองพร่างพราว ขาวนวลเต็มลาน
มีใครจะพอสงสาร ให้ที่พักคนเดินทาง ได้พอพึ่งพา
* (ช) ขอฝากตัวฝากใจ
(ญ) คงฝากไผมานัก เจอผู้ใดก็ฮักไปเรื่อยกา ข้าบ่ฮับฝากใจไผ
(ช) รับเอาไว้เถิดหนา สัญญาว่าไม่มีวันขอคืน ทั้งตัวทั้งใจ
(ญ) เพียงถ้อยคำสัญญา จะเชื่อใจได้กา ว่าจริงเพียงใด
(ช) ชั่วฟ้าดินสลาย สัญญารักที่ให้ไป ไม่เลือนร้างลา
( * )
** (ญ) ปากหวานๆจะไว้ใจได้กา อู้เพราะๆจะไว้ใจได้กา ตาซึ้งๆจะไว้ใจได้กา เสียงนุ่มๆจะไว้ใจได้กา
ตัวสูงๆจะไว้ใจได้กา คำอ้อนๆจะไว้ใจได้กา อยู่เมืองไกลจะไว้ใจได้กา บอกฮักข้าเจ้าจะไว้ใจได้กา
( ** )
