ลำแสงดูชัดเจนขึ้นที่ขอบฟ้า ดวงดาวลับลาฟ้าไปทุกดวง คืนที่วกวน ควรจบสิ้นลงพัน
เหมือนว่าหนทางคงสิ้นสุดแล้ว คำคืนที่เคยทุกข์ทรมาน คงจะมลาย จางไปกับดวงตะวัน
* แล้วเมื่อสายลมมากระทบกาย ฉันก็สั่นข้างใน ทั้งที่แสงตะวันมันร้อนแรง
กลับหนาวจนเจ็บปวดใจ สุดท้ายก็ยังเหมือนเดิม ดิ่งจมลึกลง
** ทุกนาทีมันหมุนย้อนคืนมา ความว่างเปล่า ความมืดมน ยังไม่ลบไม่เลือนไป
ทุกนาทีดังภาพซ้ำในใจ ยังทุกข์ทน ยังทิ่มแทง อยู่ตรงนี้ไม่เคยจากไป
ฉันฝันว่าฉันลืมตาจากความฝัน แต่อันที่จริงฉันยังนิทรา ยังคงหลงทาง ไม่เคยแม้ลืมตา
รู้และชัดเจนก็ในวันนี้ ปลายทางที่เคยเข้าใจว่ามี มันอยู่ที่เดิม ตรงที่เคยจากมันมา
( * , ** )
สุดท้ายก็ยังเหมือนเดิม ดิ่งจมลึกลง
( ** )