ขอบฟ้า........ที่เคยสว่างโลกนี้เริ่มจางลงอีกแล้ว ค่ำแล้ว..... เมื่อฟ้ามืดมน ผู้คนก็เหนื่อยเมื่อยล้า
ถึงเวลาหลับ ได้เวลานอน เพื่อจะพักผ่อน กลับนอนไม่เต็มตา
แล้ว.........อีกแล้วซิเรา กระปี้กะปรี้ะเปร่า อีกแล้ว....สิ้นแสง อาทิตย์ลับไปหัวใจ เจ็บอีกแล้ว
ไม่ยอมจะหลับ ไม่ยอมจะนอน ไม่ยอมพักผ่อน หลับนอนตามเวลา
ในเวลากลางคืนดึกๆ ไม่หลับใหล ยังยืนยันดึงดันจะตื่นมาไขว่ขว้า
ทำเป็นลืมเวลาจะหลับ ใจมันลอยมันหลงลืมตา ยังไม่ยอมนิทราเฝ้าคิดถึงเธอ
ขอบฟ้า...ทอแสงรำไรสัญญาณวันใหม่เริ่มแล้ว อีกแล้ว......อีกแล้วซิเรา ง่วงเหงาหาวนอนอีกแล้ว
ถึงเวลาหลับ ได้เวลานอน เพื่อจะพักผ่อน หลับนอนให้เต็มตา เหมือนในวันเก่า ที่เคยเป็นมา