คืนที่เหนื่อยล้า เมืองที่วุ่นวาย เรื่องราวและข่าวร้าย กร่อนหัวใจได้ทุกวัน
มองนอกถนน รถที่วิ่งผ่าน เส้นทางระหว่างนั้น ไกลแสนไกลฉันจะไป
ให้ถึงที่ถิ่นเดิมที่หมาย สิ่งเดียวที่เป็นที่สุดท้าย ทุกข์ตรมเพียงใด ไม่อยากไปไหน
* สุขใดจะหาได้กว่านี้ ดั่งเป็นวิมาน โอบกอดด้วยรัก...ได้อย่างนี้ ไม่มีแล้วที่ใด
ยิ่งเวลาที่....ช้ำตรม...หัวใจ อยากกลับไปที่ตรง....นี้....ที่บ้าน.......ของฉัน
(หยุดดวงใจที่ตรง....นี้....ที่บ้าน....ของฉัน)
( * )
โว......โว่........โว้.........โว นี่คือวิมาน โอบกอด.....ด้วยรัก....โว้....ไม่มีแล้วที่ใด
ยิ่งเวลาที่....ช้ำตรม...หัวใจ หยุดดวงใจที่ตรง....นี้....ที่บ้าน....ของฉัน