ไม้ไผ่ พลิ้วลู่ลม ไม่ต้านทานสู้แรงกับใคร ปล่อยพายุให้มันผ่านไป
ไม้ใหญ่ต้องล้มตาย สู้กับลมเพราะตรงมากมาย ไม่ยอมใครเป็นตายกับสายลม
* คือสัจธรรมส่องนำทางชีวิตให้พ้นภัย จะเก่งยังไงอย่าเอาตัวไปขวางทางแรงลม
ยอมหักยอมงอ พอให้มีชีวิตในสังคม ไผ่ลู่ลม ยอมอ่อนเอน
** ฉันขอเป็นดั่งไม้ไผ่ ฉันไม่เป็นหรอกไม้ใหญ่ ล้มลงวันใดก็ไม่วายถูกเขาเอาทำฟืน
ฉันขอเป็นดั่งไม้ไผ่ ถึงแข็งแรงไม่เหมือนใคร ขอเพียงรอดตายให้ได้มีชีวิตก็พอแล้ว
ทุกสิ่งล้วนตั้งใจ ไม่ยอมงอพุ่งชนเข้าไป แต่สุดท้ายไม่มีใครเห็น
ทุกอย่างล้วนยากเย็น เป็นดั่งคนไม่มีเหตุผล กลับเป็นคนไม่ดีในสายตา
( * , ** )
ไม้ไผ่พลิ้วลู่ลม ไม้ใหญ่ต้องล้มตาย
( ** )
