เมื่อวันเวลาพาชีวิตสองเรามาพบกัน เหมือนบังเอิญ
เธออยู่ตรงนั้นซึ่งไกลเกินกว่า จะพบกัน ได้เพียงแค่ฝัน เจอะเธอแค่ในนั้น
* แต่วันนี้เธออยู่ตรงนี้กับฉัน ในวันที่ไม่เหลือใคร
อยู่บนพื้นดิน ฝ่าขวากหนามกับฉัน ที่รักฉันขอบคุณ
ออกเดินไปตามเส้นทางฝันของเรา อาจแสนไกล ไม่เคยหวั่น
แค่ยังมีเธอคอยอิงฉันทุกคืนวัน ที่ท้อกาย และใจจะหายกลับกลายเป็นรอยยิ้ม
( * )
** เธอคือคนสุดท้ายในชีวิต ที่ฟ้าได้ลิขิต ให้เรารักกัน
ไม่มีวันที่รักเราเปลี่ยนผัน ตราบฉันและเธอ หมดแรง สิ้นลมหายใจ
เธอคือทุกอย่าง เธอคือทุกอย่าง เธอคือทุกอย่าง
( ** )