ถึงสองเราจะเลิกราแม้รู้ในใจอยู่ดี
เพราะรักเราจึงตัดใจไกลห่าง
เพราะสองใจยังผูกพัน
เหมือนสองใจยังเจอะกัน
ให้ฉันทำใจอย่างไรให้ลืม
ไม่อาจจะลืมความหลังเรา
ไม่อาจจะลืมในสัมพันธ์
ไม่อาจลืมรักจริงใจในครั้งก่อน
ไม่อาจจะลืมเคยฝันกัน
ไม่อาจจะลืมเคยหวังกัน
ต้องบีบบังคับดวงใจเท่าไรให้ลืม
เห็นหนทางเดินผ่านไป
ที่สองเราเคยผ่านกัน
นึกถึงเคยมาด้วยกันเคียงคู่
เพราะฟ้าที่ยังนั่งมอง
ที่สองเคยมองด้วยกัน
ให้ฉันทำใจอย่างไรให้ลืม