เมื่ออาทิตย์ทอดสาดแสงส่อง
ความมืดมิดก็พลันมลาย
แล้วอาทิตย์ลับขอบฟ้าไกล
ความมืดมิดคลืบคลานย้อนมา
คล้ายสุขทุกข์ หมุนวน อย่างช้าๆ ตัวฉันรู้ดี
อีกกี่ครั้ง น้ำตา บางห้วงเวลาสะท้อนความจริง
แม้ฉันปวดร้าว ลึกลงไป ในทุกข์
ลึกข้างใน สุดท้ายสุขคงไม่ไกล
ท่ามกลางหมอกควัน ฟุ้งลอยฝัน
แอบสวยในมุมฉันยังหวาน แม้คืนเดียวดาย
ขมบางคราวดุจดังมีความหมาย
หวานยังคงงดงามไม่เสื่อมคลาย
ขมในบางเวลาชังเหน็บหนาว
หวานทำฉันอบอวลดิ้นทุราย