เก้าล้านความระกำ ช้ำชอกใจที่เธอทำไว้นั่น
ฉันเค้นมัน กลั่นออกเป็นน้ำตา ล้นหลั่ง
ให้ผิดหวังที่มันคั่งในอก เป็นคราวแรกที่ฉันแพ้
ใจเป็นแผล โดนรังแกช้ำฟก ดังมีมือจากนรก
ควักอกควักใจของฉัน ที่รักใยเธอถึงใจร้าย
ทำลายได้อย่างนั้น ฉันภักดี แต่นี่เธอกลับทำฉัน
รู้ไหมนั่นว่าเธอฆ่าคนที่รัก
* เก้าล้านความระกำ ช้ำชอกใจที่เธอทำไว้นั่น
ฉันเค้นมัน กลั่นออกเป็นน้ำตา ล้นหลั่ง
ให้ผิดหวัง ที่มันคั่งในใจ ที่มันคั่งในอก
ตลึงถึงเรื่องแห่งความหลัง ครั้งยังหนุ่มๆ กลัดมัน
ฉันเคยทำหญิงโศกศัลย์ นับพันจาบัลย์มามากนัก
มาคราวนี้โดนเธอทำ ช้ำทรวงปวดใจ
หมองไหม้เหมือนเวรกรรมแช่งชัก ฉันจึงยอม
ใช้หนี้เวรกรรมความรัก แม้จะหนัก ก็ยอมหมดใจ
( * )
เก้าล้านความระกำ ช้ำชอกใจที่เธอทำไว้นั่น ฉันเค้นมัน กลั่นออกเป็นน้ำตา ล้นหลั่ง
ให้ผิดหวัง ที่มันคั่ง เจ็บปวดใจ เก้าล้านความระกำ ช้ำชอกใจที่เธอทำไว้นั่น
ฉันเค้นมัน กลั่นออกเป็นน้ำตา เก้าล้านความระกำ ช้ำชอกใจที่เธอทำไว้นั่น
ฉันเค้นมัน กลั่นออกเป็น น้ำตาล้นหลั่ง เก้าล้าน ความระกำช้ำชอกใจที่เธอทำไว้นั่น
ฉันเค้นมัน กลั่นออกเป็นน้ำตา ลั่นหลัง ให้ผิดหวัง ที่มันคั่งในใจที่มั่นคงในอก