ฉันเคยต้องเจอความผิดหวัง เมื่อเดินเข้าไปและตกหลุมรัก
กับคนที่เขาสวยงามเกินกว่าเรา ก็เคยต้องเจ็บกลับมาทุกที
เฝ้าเตือนหัวใจ ว่าอย่าเผลอ ถ้าเจอเข้ากับ ดอกไม้สวยที่สีสดใส
อย่าได้เผลอเอามือจับไป เพราะหนามจะทิ่มมากลางหัวใจ
* แต่แล้วเมื่อเธอผ่านมา หัวใจของฉันรู้เพียงว่า
ใจฉันมันก็ลอยๆ ความคิดก็เริ่มสั่นคลอน ก็คงต้องเจ็บอีกครั้งแล้วเรา
** แพ้แล้วฉันก็แพ้ให้กับความสวยงาม เมื่อเธอเข้ามาทำลายกำแพงที่คอยกั้นระหว่าง
ความคิดว่ารักนั้นต้องเจ็บกับใจที่มันไม่เคยหยุด หวั่นไหวในความอ่อนหวาน
ยอมแล้วฉันต้องยอมให้กับความสวยงาม เมื่อหมู่ดอกไม้ไม่เคยที่จะวิ่งตามแมลง
และฉันก็เป็นแค่คนหนึ่งที่หลงกลให้กับความอ่อนไหว โอเค ฉันต้องเจ็บอีกครั้งแล้วใช่ไหม
( * , ** )
เจ้าแมลงที่เผลอใจ หวั่นไหว จนใจต้องช้ำอีกครั้ง