ผมมาตามหาผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งที่จริงนี้เราพบกัน ไม่นาน เกือบสัปดาห์
มันเป็นคืนฟ้าฝนโปรยกระหน่ำ ที่ข้างทางพบใครยืนอยู่ คอยโบก ใต้ต้นไม้
ผมจึงจอดรับเพราะความเห็นใจ ให้อาศัยและนำเธอมา ที่หน้า แมนชั่นนี้
คิ้วงามปากสีชมพูยิ้มพราย เมื่อปราศัยชอบใจรับฟัง เธออย่าง แอบศรัทธา
* ผมมาตามหาผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งที่ฟังนั้นเธอพักอยู่ ชั้นบน ห้องสุดท้าย
คุณจำได้ไหมหรือใครช่วยตาม อยากไต่ถามพบเพียงเห็นหน้า ก็จะ อบอุ่นใจ
คุณคนๆนั้นคิดพลางถอนใจ ตอบออกไปสายตาประหวั่น ใครกัน ห้องสุดท้าย
หรือคนก่อนนั้นที่เธอหายไป รถเธอชนที่โค้งต้นไทร หรือใคร ที่คุณถาม
ผมมาตามหา ผู้หญิง คนหนึ่ง......... เธออยู่ไหน
