รู้ทั้งรู้ว่าสู้ไม่ไหว
ม่มีอะไรจะให้อย่างเขา
เธอไม่รักไม่รักหรอกคนอย่างเรา
ไม่มีอย่างเขา ที่เธอต้องการ
เรามันน้อยบุญวาสนา
ไม่มีปัญญาจะไปแข่งขัน
เขาชนะชนะขาดลอยอย่างนั้น
จะให้เธอหันมองเราได้ไง
* เรามันแค่หิ่งห้อย
น้อยแสงหมดแรงสู้ไหว
เขาเป็นดั่งตะวันบนฟ้าไกล
ที่เธอมั่นใจ ให้เขาเป็นคนสำคัญ
** รู้ทั้งรู้ว่าสู้ไม่ไหว
แต่ภายในใจก็ยังแอบฝัน
วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน
เธออาจจะหันมามองฉันบ้าง
(*,**)
วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน
หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมาย
