ช่วงเวลาที่มืดหม่น เคว้งคว้างกับสิ่งที่เลือนลาง
ความคิดนั้นกว้างไกล สตินั้นลางเลือน
แสงแรกของวันลาลับไป แสงจันทร์สว่างเมื่อยามค่ำคืน
กับต้องมนตรา เมื่อมองแสงจันทรา
นึกถึงวันที่อบอุ่น แต่วันนี้กลับเยือกเย็น
อยากจะย้อน กลับไปอย่างวันนั้น จะไม่หลงสายตาของจันทรา
แต่สุดท้ายแสงนั้นก็ออ่นล้า พาหาย แล้วเธอก็จากไป
