ฟ้าที่ขาดดาว ไม่อาจพราว รัศมีส่อง
ค่ำคืนไหน ฟ้าเศร้าหมอง คนหม่นหัวใจ
น้ำที่ขาดปลา ไม่นำพา ซึ่งชีวิตใหม่
โลกขาดรัก และห่วงใย ไร้ความหวัง
พื้นที่ขาดดิน มีแต่หิน มีแต่เม็ดทราย
เหล่าแมกไม้ ไม่อาจยืน ให้ดอกผล
โลกที่ขาดรัก สามัคคี ถึงคราวอับจน
ความวุ่นวาย ในฝูงชน คือแย่งชิง
มือจับกันไว้ อย่าให้ใคร มาคอยยุแหย่
สิ่งแน่แท้ มิตรภาพ จงยั่งยืน
ใจให้แก่กัน หนักเบานิด เราเสียสละ
คือภาระแห่งพี่น้อง ในโลกนี้ (สาธุชน)
มือจับกันไว้ อย่าให้ใคร มาคอยยุแหย่
สิ่งแน่แท้ มิตรภาพ จงยั่งยืน
ใจให้แก่กัน หนักเบานิด เราเสียสละ
คือภาระแห่งพี่น้อง ในโลกนี้ (สาธุชน)
ฟ้าที่ขาดดาว ไม่อาจพราว รัศมีส่อง
ค่ำคืนไหน ฟ้าน่ามอง คนหน้าใส
โลกมีแต่รัก สามัคคี และความห่วงใย
มีศิลธรรม เหนี่ยวนำใจ สาธุชน
ศิลธรรม เหนี่ยวนำใจ สาธุชน
ศิลธรรม เหนี่ยวนำใจ สาธุชน