ฝากหัวใจลอยลมมากับแสงแดด
ที่แผดเผาทุ่งหญ้าและป่ารก
ฉันยืนอยู่ ณ ชายแดนตะวันตก
ในซีกโลกที่มืดมนนนทกาล
จากเรื่องราวผ่านเลยอดีตเดือด
คนถูกเชือดเฉือนนองหลักประหาร
เจ้าลูกหลานจักรวรรดิอเมริกัน
ว่าองกาสั่งมาฆ่าเสียบประจาน
คนฆ่ากันล้มตายทั้งชายหญิง
ทั้งปล้นชิง ข่มขืน และบีบคั้น
หลังสงครามปลดปล่อยไม่กี่วัน
คนหลายพันหมื่นแสนล้านสูญไป
กระสุนปืนปลิวใส่ไม่ลงชื่อ
กลับร่ำลือหาแพะลงให้ตรงได้
ว่าปอลปอต คือองกาคนใจร้าย
เข่นฆ่าได้แม้ลูกหลาน คลานตามตน
ปองปะโอนประเจียจนกัมพูเจีย
คือชาวไร่ชาวนาผู้ยากจน
ปองปะโอนประเจียจนกัมพูเจีย
คือคนยากคนจนที่ถูกหลงลืม
เป็นผลพวงของสงครามทั้งสามโลก
โลกที่หนึ่งย่อมสับโขลกเพื่อหวังผล
ให้โลกสองเพลี่ยงพล้ำในบัดดล
โฆษณามวลชน เพื่อเอาชัย
ภาพฝั่งใจชายแดนตะวันตก
ต่อเขตดงปลดปล่อยอิสานใต้
มีองกาปอลปอตเป็นสหาย
ขอส่งคำอาลัย และขอบคุณ
ปองปะโอนประเจียจนกัมพูเจีย
คือชาวไร่ชาวนาผู้ยากจน
ปองปะโอนประเจียจนกัมพูเจีย
คือคนยากคนจนที่ถูกหลงลืม
ปองปะโอนประเจียจนกัมพูเจีย
คือชาวไร่ชาวนาผู้ยากจน
ปองปะโอนประเจียจนกัมพูเจีย
คือคนยากคนจนที่ถูกหลงลืม
ปองปะโอนประเจียจนกัมพูเจีย
คือชาวไร่ชาวนาผู้ยากจน
ปองปะโอนประเจียจนกัมพูเจีย
คือคนยากคนจนที่ถูกหลงลืม