เปลี่ยวใจจังเลย แหงนเงยเห็นจันทร์กระจ่าง
ภาพแห่งความหลัง ฝังใจชวนให้คิดถึง
จากบ้านมาไกล หวั่นใจให้หวนคำนึง
หัวใจอีกครึ่ง ส่งถึงพี่น้องพ่อแม่
คงอีกไม่นาน หยุดงานชดเชยคราวหน้า
ได้มีเวลาซื้อหาข้าวของเครื่องใช้
ไปฝากน้อง ๆ สิ่งของเป็นกำลังใจ
ด้วยความห่วยใย ฝากไปให้จันทร์ช่วยบอก
ส่งใจมาเยือน ถึงเรือนที่เราเคยอยู่
ว่าจงรับรู้ แหงนดูแสงจันทร์เจิดจ้า
ถึงอยู่ห่างกัน เปรียบจันทร์นั้นเหมือนดวงตา
เฝ้ามองทุกครา เวลาที่เหงาเศร้าใจ
ฝากจันทร์บอกแทน ถึงแฟนที่ต้องไกลห่าง
ยังไม่จืดจาง ฉันยังคิดถึงเสมอ
เธออยู่ทางนั้น คอยวันที่จะพบเธอ
จันทร์ช่วยบอกเธอ ว่าเพ้อถึงเธอทุกคืน
ส่งใจมาเยือน ถึงเรือนที่เราเคยอยู่
ว่าจงรับรู้ แหงนดูแสงจันทร์เจิดจ้า
ถึงอยู่ห่างกัน เปรียบจันทร์นั้นเหมือนดวงตา
เฝ้ามองทุกครา เวลาที่เหงาเศร้าใจ
ฝากจันทร์บอกแทน ถึงแฟนที่ต้องไกลห่าง
ยังไม่จืดจาง ฉันยังคิดถึงเสมอ
เธออยู่ทางนั้น คอยวันที่จะพบเธอ
จันทร์ช่วยบอกเธอ ว่าเพ้อถึงเธอทุกคืน
จันทร์ช่วยบอกเธอ ว่าเพ้อถึงเธอทุกคืน
จันทร์ช่วยบอกเธอ ว่าเพ้อถึงเธอทุกคืน