ถนนว่างเปล่า ไม่มีใคร ผู้คนจากหาย ฉันยืนเดียวดาย
ฉันมองขึ้นไป ฟ้าเลือนหาย สายลมหยุดพัด ฉันไม่เข้าใจ
* ตื่นขึ้นมาเจอกับความจริงที่เหมือนกัน จะวันนี้หรือคืนไหน ก็ร้ายเหมือนในฝัน
ต้องอยู่เพียงคนเดียวอยู่อย่างนี้ไม่มีใคร คือฝันร้าย ท่ามกลาง คนมากมาย
ทุกวันที่ผ่าน ไม่ต่างกัน ไม่ต่างกับฝัน ฉันยังเดียวดาย
ฉันมองรอบกาย ช่างวุ่นวาย ผู้คนหลากหลาย ฉันจึงเข้าใจ
( * )
ขอใครสักคนที่เข้าใจ ให้วันเลวร้ายไม่นานเกินไป
ขอใครสักคนช่วยกอดไว้ ให้คืนโหดร้ายได้จางหายไป
( * , * )
ฉันต้องการเพียงรัก มีไหมใคร ฉันต้องการเพียงรัก
