ในความจริง เธอคือแรงดึงดูด ในความความฝัน เธอคือดวงดาว
ช่วยส่องแสงลงพื้นเมื่อยามหลงทาง ช่วยปลอบโยนดับร้อนอบอุ่นในใจ
อาจจะหายไปยังอยู่ในความเลือนราง
**แม้จะรักเธอเพียงไหน เจ็บช้ำเพราะรักซักปานใด ทิ่มแทงจนหมดอยู่ที่ใจ ที่เคยหาในเวหา
ในความหลัง ฉันคือความเจ็บปวด ในบางครั้ง ฉันต้องการพลัง
เพื่อต่อเติมหล่อเลี้ยงชีวิตที่ยังเหลือ เพื่อบอกลาความเหงาให้มันเบาบาง เพียงแค่หัวใจได้เรียนรู้จากความอ้างว้าง
เธอปลุกใจฉันที่หมดไฟ เธอฉุดมือฉันดึงออกไป เธอปลุกความหวังที่อ่อนไหว เธอหยุดความช้ำในจิตใจ
เธอเปลี่ยนท้องฟ้าให้สดใส เธอปล่อยให้ฝันลอยออกไป ลอยออกไป ลอยออกไป หา
