วันนี้ทำไมช่างดูมืดมืน ยิ่งมองยิ่งดูสับสน ยิ่งมองยิ่งเห็น แต่ความทุกข์ข้างในใจ
หมดแล้วไม่เหลือเรี่ยวแรงพลัง ไม่เหลืออยู่เลยความหวัง ลำบากแค่ไหน ก็ยังคงต้องหายใจ
ต้องทนต่อไปอย่างนี้เนิ่นนานแค่ไหน สิ่งเดียวที่พอจะรู้ก็คือต้องทนไหว
แล้วมันจะผ่านพ้นไป ทุกสิ่งต้องเปลี่ยนไป แล้วไม่มีอะไรที่เป็นนิรันดร์
ทำได้แค่เพียงยอมรับมัน ปล่อยให้มันเป็นไป จะร้ายจะดียังไงต้องมีสักวัน ที่มันต้องผ่านเลยไป
วันนี้ทำไมสุขใจเหลือเกิน วันนี้ช่างดูสดใส มองไปทางไหนก็ดูแล้วสบายใจ
อะไรๆ ช่างดูสวยงาม เปี่ยมด้วยพลังความหวัง สุขใจแค่ไหนที่ยังคงได้หายใจ
ความสุขจะอยู่อย่างนี้ได้นานแค่ไหน สิ่งเดียวที่พอจะรู้ก็คือต้องทนไหว
แล้วมันจะผ่านพ้นไป ทุกสิ่งต้องเปลี่ยนไป แล้วไม่มีอะไรที่เป็นนิรันดร์
ทำได้แค่เพียงยอมรับมัน ปล่อยให้มันเป็นไป จะร้ายจะดียังไงต้องมีสักวัน ที่มันต้องผ่านเลยไป
สุดท้ายมันจะผ่านพ้นไป ทุกสิ่งต้องเปลี่ยนไป แล้วไม่มีอะไรที่เป็นนิรันดร์
ทำได้แค่เพียงยอมรับมัน ปล่อยให้มันเป็นไป จะร้ายจะดียังไงต้องมีสักวัน
ต้องมีสัก...วัน ต้องมีสัก...วัน ต้องมี สักวัน ที่มันจะผ่านพ้นไป