ต้นรักต้นนี้ ใครปลูกมันขึ้นมา
แล้วใยถึงไม่มาใส่ใจ ผ่านร้อนผ่านหนาว
ต้องปวดร้าวเดียวดาย ไม่มีใครเห็นใจสักคน
ฉันเหงาฉันเหงา เฝ้ารอคอยเรื่อยไป
เหมือนต้นไม้ที่ไร้หยาดฝน เหนื่อยหล้าอ่อนแรง
ก็ยังต้องสู้ฝืนทน เดินไปบนหนทางเดียวดาย
ร้องพร่ำเพรียกเรียกหาใคร น้ำตาไหลรินล้นเอ่อ
แต่ไม่พบไม่เจอผู้ใด หวังเพียงได้ไออุ่นอิง
ไว้พึ่งพิงหัวใจ แต่จะร้องให้ดังแค่ไหน
ก็ไม่มีใคร คนไหนได้ยิน
ฉันเหงาฉันเหงา เฝ้ารอคอยเรื่อยไป
เหมือนต้นไม้ที่ไร้หยาดฝน เหนื่อยหล้าอ่อนแรง
ก็ยังต้องสู้ฝืนทน เดินไปบนหนทางเดียวดาย
ร้องพร่ำเพรียกเรียกหาใคร น้ำตาไหลรินล้นเอ่อ
แต่ไม่พบไม่เจอผู้ใด หวังเพียงได้ไออุ่นอิง
ไว้พึ่งพิงหัวใจ แต่จะร้องให้ดังแค่ไหน
ก็ไม่มีใคร คนไหนได้ยิน
