เหมือนเดินฝ่าลมฝน เหน็บหนาวจนร่างกายอ่อนล้า
ฉันเฝ้าแต่มองหา ความรักให้พักพิงใจ
มรสุมกลางเมืองฟ้า จะพาชีวิตไปทางทิศใด
ฉันคงล้มลงไป ถ้าเธอไม่เดินเข้ามา
สายตาแห่งความหวัง เติมพลังให้เดินต่อไหว
เมื่อเธอโอบฉันไว้ อุ่นใจขึ้นทุกทุกครา
อยู่เคียงกัน ปลอบโยนฉัน ให้ฟันฝ่าพ้นจนลมฝนซา
ฉันคงถึงเวลาพูดคำหนึ่งคำจากใจ
(หว่ออ้ายหนี่) โชคชะตาพัดพามาเจอะเธอที่แสนดี
(หว่ออ้ายหนี่) ฉันรักเธอหมดทั้งหัวใจ
ผู้หญิงธรรมดาหนึ่งคน ได้ค้นพบรักอันยิ่งใหญ่
ฉันดีใจ ภูมิใจที่ได้รักเธอ
สายตาแห่งความหวัง เติมพลังให้เดินต่อไหว
เมื่อเธอโอบฉันไว้ อุ่นใจขึ้นทุกทุกครา
อยู่เคียงกัน ปลอบโยนฉัน ให้ฟันฝ่าพ้นจนลมฝนซา
ฉันคงถึงเวลาพูดคำหนึ่งคำจากใจ
(หว่ออ้ายหนี่) โชคชะตาพัดพามาเจอะเธอที่แสนดี
(หว่ออ้ายหนี่) ฉันรักเธอหมดทั้งหัวใจ
ผู้หญิงธรรมดาหนึ่งคน ได้ค้นพบรักอันยิ่งใหญ่
ฉันดีใจ ภูมิใจที่ได้รักเธอ
(หว่ออ้ายหนี่) โชคชะตาพัดพามาเจอะเธอที่แสนดี
(หว่ออ้ายหนี่) ฉันรักเธอหมดทั้งหัวใจ
ผู้หญิงธรรมดาหนึ่งคน ได้ค้นพบรักอันยิ่งใหญ่
ฉันดีใจ ภูมิใจที่ได้รักเธอ
จากวันนี้มีเพียงเธอ ฉันรักเธอ
อยากบอกเธอ หว่ออ้ายหนี่
หว่ออ้ายหนี่ อยากบอกเธอ หว่ออ้ายหนี่
หว่ออ้ายหนี่ อยากบอกเธอ หว่ออ้ายหนี่