ฟ้าเอ๋ย ฟังเสียงฟ้าฮ้องโหย่น
ฟ้าฮ้องสั่งฝนแต่ใจคนเหมือนลมลับลา
มาฝากความฮักให้ยืมใช้แค่คั่นเวลา
กี่ฝนที่ทนรอมา สัญญาแล้วไปอยู่ไส
แดดสุดท้ายบอกลาขอบฟ้าสีเศร้า
เกาะเกี่ยวความเหงา ฟังข่าวแว่วมาว่าอ้ายเปลี่ยนไป
นั่งก้มหน้าแชท กดไลค์กดไลน์เว้ากับผู้ได๋
หลงลมสังคมออนไลน์ เสื่อมความหมายฮักในแววตา
เส้นขอบฟ้าที่เคยนั่งมองเคียงกัน
หลอกให้ฝันแล้วก็ไปหายหน้า
ตั๋วน้องหอบความฮักมาสิใช้ฮ่วมกับไผ... น้อใจ...
ส่ำนี่ติอ้าย บ่คึดเห็นใจน้องแหน่
บ่ฮักบ่แคร์ กะบ่หลูโตนกันหรือจังใด๋
เป็นย่อนหยังน้อ น้องดีบ่พอหรือพ้อคนใหม่
ฟ้าฮ้องยามใด ให้ฮู้ว่าใจน้องคิดฮอดจัง
เบิ่งโค้งฟ้า... จารึกอักษรความเศร้า
เกี่ยวก้อยกับเงา คนเว้าบ่จริงทิ้งกันครึ่งทาง
ส่งข่าวความฮักให้ลอยไปในคลื่นบางบาง
จากใจไร้คนเคียงข้าง ฟ้าฮ้องนำทางอ้ายคืนสัญญา
เส้นขอบฟ้าที่เคยนั่งมองเคียงกัน
หลอกให้ฝันแล้วก็ไปหายหน้า
ตั๋วน้องหอบความฮักมาสิใช้ฮ่วมกับไผ... น้อใจ...
ส่ำนี่ติอ้าย บ่คึดเห็นใจน้องแหน่
บ่ฮักบ่แคร์ กะบ่หลูโตนกันหรือจังใด๋
เป็นย่อนหยังน้อ น้องดีบ่พอหรือพ้อคนใหม่
