หน้าเจ้านวลสว่างปานดวงอีเกิ้ง
รอยยิ้มหวานปานน้ำผึ้ง เดือนห้าหน้าแล้ง
งาม....จนหมาเมื่อย หย่อนแหงนมองนางฟ้าจำแลง
ผู้บ่าวหน้าตาแห้งๆ ได้รับเกียรติสบตาก็ชื่นใจ..
เหมื่อย จาก งาน ตรากตรำ จนเหงื่อไหลย้อย
เธอยื่นน้ำใสเย็นจ้อย ดื่มดับกระหาย
อ้าย......มันคนโง่ กว่าจะรู้สึกตัวก็สาย
ล้มกลิ้งทุรนทุราย เพราะพิษร้ายยาฆ่าแมลง...........
* สวยอันตราย... น่าจะเขียนไว้ที่กลางหน้าผาก
เหมือนกับฉลาก เขียนข้างขวดยาว่าพิษร้ายแรง....
นางฟ้ายาพิษ อยากจบชีวิตหย่อนฮักเจ้าแฮง
เจ็บปานถืกฟ้าผ่าแล้ง กระโหลกสีแดงอ้ายขอ......มอบให้
หน้าขาวงามผุดผ่องพอปานหน้าฟ้า
หัวใจดำปานอีกา เลือดเย็นเหลือหลาย
ขอ.....สิได้บ่นับตั้งแต่หน้าที่นี้ไป
** อย่าเฮ็ดให้ไผเกือบตาย คือกับอ้ายอีกเด้อนางฟ้า
(ซ้ำ *,**,**)