ลมพัดตึ้ง
ก้ำภูกระดึงเขตเมืองเลย
ยังจำคำที่ไผเอ่ย
ว่าบ่เคยจะคิดลืมแฟน
ยกมือขึ้นบ๊ายบาย
ตอนที่อ้ายจะกลับขอนแก่น
ยังคิดเห็นแต่หน้าแฟน
หนุ่มขอนแก่นพะว้าพะวัง
ลมพัดต้อง
ใบตองบ้านน้องไหวสั่น
ยังคิดถึงคำมั่น
ว่าอ้ายนั้นจะย้อนคืนหลัง
ดึกดื่นยังตื่นผวา
หัวใจวุ่นว้าแทบเป็นบ้าคลั่ง
หนาวกายน้องพอประทัง
แต่หนาวความหวังมันฝังหัวใจ
น้ำหมอกย้อยก้ำฝ่ายทางเมืองเลย
หนาวก็เฉยท่อใด๋น้องทนได้
หนาวกายน้องถึงบ่มีผ้าห่ม
ขอให้นอนแนบข้างทางน้องกะอยู่เป็น
น้ำตาน้องย้อย
เป็นยอยย้อยยำย่าง
ถึงเป็นทางน้อยน้อย
น้ำตาย้อยผัดแหงหนาว
ลมพัดตึ้ง
ก้ำภูกระดึงเขตเมืองเลย
ช่วยวานหน่อยลมเจ้าเอ๋ย
บอกผู้สาวเมืองเลยคิดถึงผู้บ่าว
ไปบอกเขาอย่าเปลี่ยนใจ
รีบกลับมาใหม่โปรดเห็นใจสาว
หวังไว้ในใจผู้บ่าว
จะมาหมั้นสาวชาวเมืองเลย
น้ำหมอกย้อยก้ำฝ่ายทางเมืองเลย
หนาวก็เฉยท่อใด๋น้องทนได้
หนาวกายน้องถึงบ่มีผ้าห่ม
ขอให้นอนแนบข้างทางน้องกะอยู่เป็น
น้ำตาน้องย้อย
เป็นยอยย้อยยำย่าง
ถึงเป็นทางน้อยน้อย
น้ำตาย้อยผัดแหงหนาว
ลมพัดตึ้ง
ก้ำภูกระดึงเขตเมืองเลย
ช่วยวานหน่อยลมเจ้าเอ๋ย
บอกผู้สาวเมืองเลยคิดถึงผู้บ่าว
ไปบอกเขาอย่าเปลี่ยนใจ
รีบกลับมาใหม่โปรดเห็นใจสาว
หวังไว้ในใจผู้บ่าว
จะมาหมั้นสาวชาวเมืองเลย
