* คงไม่มีท้องนา ที่เคยมีปู
คงไม่มีแล้วรู อยูที่ในนาอา
คงไม่มีเจ้าโต คอยวิ่งวนไปมา
และคงไม่มีสีเทา
คงไม่มีมานี ไม่มีชูใจ
คงไม่มีใครๆ อยู่ในใจเหมือนเก่า
คงจะเลือนหายไป เพราะใครๆก็ไม่เอา
ไม่คิดถึงเธอเลย….ไม่คิดถึงมานี
มานี ที่เป็นเพื่อนกันเมื่อวันก่อน
มานี ที่ครูเคยสอนอยู่ทุกวัน
มานี เด็กน้อยในนิทาน
มานี เธอไปอยู่ที่ใด
ใครกัน ที่ทำให้เพื่อนของเราหายไป
ใครกัน ที่ทำให้เธอต้องมาเสียใจ
เราเอง ที่คงจะหลงลืมไป
เราเอง ที่ผิดกันทั้งนั้น
** จนเธอต้องจากไป ให้เราต้องเสียดาย
เพราะเราไม่ใส่ใจ ไม่แคร์ว่ามานีไปไหน
(ซ้ำ *)
โซโล่
(ซ้ำ **,*)