เรารักกัน อยู่ด้วยกันสองคน
เพราะความจน ต่างดิ้นรนหางาน
เธอได้งานเด่น เป็นนักร้องที่ห้องอาหาร
ส่วนฉันได้งาน งานปลูกบ้านเป็นกรรมกร
เรารักกัน อยู่ด้วยกันหลายปี
ไม่เคยมี สิ่งไม่ดีเหมือนก่อน
เธอร้องเพลงอยู่ เธอก็รู้ว่าฉันอาทร
ก่อนฉันเข้านอน ยังคิดอาวรณ์ห่วงเธอ
มาวันหนึ่ง ฉันบึ่งเข้าห้องอาหาร
เพื่อรับเธอกลับบ้าน วันนั้นฉันจึงได้เจอ
มีแขกใจใหญ่ คล้องมาลัยให้เธอ
สุดท้ายเล่าเออ เธอหลงเห่อตามเขาไป
ความรักเอยก็เลยเป็นน้ำตา
เสียเวลา ต้องกลับมาเสียใจ
พอเห็นคาเฟ่ ใจฉันเขวอกสั่นขวัญหาย
ปวดร้าวทรวงใน ยังเสียวหัวใจไม่ลืม
ความรักเอยก็เลยเป็นน้ำตา
เสียเวลา ต้องกลับมาเสียใจ
พอเห็นคาเฟ่ ใจฉันเขวอกสั่นขวัญหาย
ปวดร้าวทรวงใน ยังเสียวหัวใจไม่ลืม
