ตามใจแม่เจ้าเถิดหล่า
ผู้เพิ่นเลี้ยงเฮามา ผู้เพิ่นพาน้องใหญ่
โอ๊ย คนที่เพิ่นคาดไว้ เป็นเขยนั้นบ่แม่นชาย
ความที่อ้ายฮักน้อง ก็ฮู้อยู่น้อเต็มใจ
แต่ก็หมดความหมาย พ่อแม่นางเพิ่นซังอ้าย
เหลือใจหลายเด้หล่า
เพราะอ้ายเป็นชาวนา คนหากินเช้าค่ำ
บ่มีแนวอวดโอ้เทียมท่าน
ท่านผู้มี โอ้ย โอย น้องสาวเอ่ย
แต่งกับเขาเถิดน้อง คู่ครองที่สมกัน
แม่ท่านคงหมายหมั้น อยากให้ลูกนั้นได้คนดี
พี่รู้อยู่แก่ใจว่าพี่ไม่คู่ควรน้องนาง
ขอไปตามทางชีวิตคนข้างถนน
สมกับแม่น้องด่า ว่าไอ้เศษเดนคน
คำนี้ก้องอยู่หูตน จนแล้วต้องเจียม
เตรียมเถิดหล่าวันวิวาห์กินดอง
ของน้องรออยู่ อ้ายสู้เขาบ่ได้
คนไพร่ต่ำสกุล โลกนี้วุ่นเพิ่นอวดแข่งศักดิ์ศรี
พี่นี้เป็นคนทุกข์ คู่หงส์บ่มีได้
ไล่มันไปลูกเอ๋ย อย่าสนมันเลยให้เสียเวลา
ไอ้คนขี้เหล้าเมายา อย่าให้มาชายคาบ้านเรา
เศร้าสุดทรมานเสียงคำประจาน จากคุณนายเล็บแดง
ถูกด่าเหมือนดังคอยแกล้ง พี่แสลงช้ำในดวงใจ
ไปเถิดหล่าให้ตามใจเพิ่นสา
เอาหน้าให้แม่ ฟังเฒ่าแก่เพิ่นเว้า โตเจ้าอย่าลื่นคอง
ให้แม่น้องหน้าใหญ่เท่ากลองเพล
กับเศรษฐีเงินถัง อย่าหวงหลังเถาะเด้อน้อง
