ไม่เคยและไม่สนอะไรปล่อยตัวปล่อยใจกับใครที่เข้ามา
ทั้งที่รับและก็รู้ว่าไม่ได้ช่วยอะไร
ให้มันผ่านพ้นพ้นวันวันไม่เคยต้องการเรื่องราวใหม่
ค่ำลงก็แค่มุ่งตรง...ออกไป
ไปทำลายเวลาที่เหลือของชีวิตไม่ว่าจะถูกหรือผิด ก็ไม่คิดอะไร
* เจ็บยังไม่พอใช่หรือเปล่า(ฮูว์...ใช่หรือเปล่า)
ยังแย่ไม่มากพออีกหรือชีวิตเก่า (โฮว์...)
ต้องหนักสักเท่าไหร่ เธอถึงจะลืมความเศร้า
ทำร้ายตัวเองจะช่วยให้ลืมได้จริงหรือเปล่า ฉันถามจริง ๆ
ไม่ทำอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอันแค่หลับกลางวัน
ให้ถึงคืนใหม่เพื่อค่ำลงจะได้มุ่งตรง ออกไป
ไปทำลายเวลาที่มีค่าของชีวิต ไม่ว่าจะถูกหรือผิด ก็ไม่คิดอะไร
เคยลองมอง เธอคิดจะเคยลองมอง คนที่รักเธอบ้างไหม
ว่าเขานั้นคิดว่าเขานั้นรู้สึกลึก ๆ เขาเสียใจแค่ไหนโฮว์...
เหมือนฉันที่เสียใจ (เหมือนฉันทีเสียใจ)
เจ็บยังไม่พอใช่หรือเปล่า(เจ็บยังไม่พอใช่หรือเปล่า)
ยังแย่ไม่มากพออีกหรือชีวิตเก่า(ยังแย่ไม่มากพออีกหรือชีวิตเก่า)
เจ็บยังไม่พอใช่หรือเปล่า(เจ็บยังไม่พอใช่หรือเปล่า)
ยังแย่ไม่มากพออีกหรือชีวิตเก่า (โฮว์...)
ต้องหนักสักเท่าไร (หนักสักเท่าไร)
เธอถึงจะลืมความเศร้า ทำร้ายตัวเอง จะช่วยลืมได้จริงหรือเปล่า
ฉันถามจริง ๆ(ฉันถามจริง ๆ)
ฉันถามจริง ๆ(ฉันถามเธอจริง ๆ)
