พอปากถืกดีกรี มันกะมีโลดดอกน้ำตา
พอได้เมากะเอาโลดหล่า จักว่าเป็นอีหยัง
ร้อยวันพันปีบ่เคยคึด จังแม่นงึดเจ้าของยามกินเหล้า
สิตายซั่นบ้อ คั่นบ่ได้คิดฮอดเขา สิตายซั่นบ่
เป็นหยังต้องฮ้องไห้ ยามเมา
เป็นหยังต้องคิดฮอดเขาแบบนี้
จบกันไปแล้วบ่ฮู้แหน่ติ
แต่ยังบ่มีวิธีสิลืมได้เลย
เป็นหยังต้องฮ้องไห้ ยามเมา
มื้อใด๋น้อจังสิเซา หายดี
มันทรมานหัวใจอีหลี
บ่ฮู้ต้องเป็นจังซี่อีกดนสำใด๋
หัวใจมันจั่งสิลืมเขาได้จักเทื่อ
พอปากถืกดีกรี มันกะมีโลดดอกน้ำตา
พอได้เมากะเอาโลดหล่า จักว่าเป็นอีหยัง
ร้อยวันพันปีบ่เคยคึด จังแม่นงึดเจ้าของยามกินเหล้า
สิตายซั่นบ้อคั่นบ่ได้คิดฮอดเขา สิตายซั่นบ่
เป็นหยังต้องฮ้องไห้ ยามเมา
เป็นหยังต้องคิดฮอดเขาแบบนี้
จบกันไปแล้วบ่ฮู้แหน่ติ
แต่ยังบ่มีวิธีสิลืมได้เลย
เป็นหยังต้องฮ้องไห้ ยามเมา
มื้อใด๋น้อจังสิเซา หายดี
มันทรมานหัวใจอีหลี
บ่ฮู้ต้องเป็นจังซี่อีกดนสำใด๋
หัวใจมันจั่งสิลืมเขาได้จักเทื่อ
เป็นหยังต้องฮ้องไห้ ยามเมา
เป็นหยังต้องคิดฮอดเขาแบบนี้
จบกันไปแล้วบ่ฮู้แหน่ติ
แต่ยังบ่มีวิธีสิลืมได้เลย
เป็นหยังต้องฮ้องไห้ ยามเมา
มื้อใด๋น้อจังสิเซา หายดี
มันทรมานหัวใจอีหลี
บ่ฮู้ต้องเป็นจังซี่อีกดนสำใด๋
หัวใจมันจั่งสิลืมเขาได้จักเทื่อ
