เฮามันคนบ่มาตรฐาน
หน้าที่การงานบ่ดี เรียนบ่จบ
อนาคตบ่มี ชีวิต มืดมน
บ่อยากตั๋วหัวใจเจ้าของ
บ่อยากเฮ็ดให้เจ้าหมองหม่น
เจ้าอย่ามายุ่งมาสน อนอัวนำซุมอ้าย
มันสิเป็นขี้ปากไทบ้าน
เจ้าเป็นนักศึกษา อ้ายมันแค่เกษตรกร
ให้เจ้าลืมมันไปถ่อน บักคนบ่มาตรฐาน
ทางเดินของเฮา นับมื้อกะแฮ่งแตกต่าง
อ้ายว่าเฮาเซาสา เซาคุยกันสา โอ๊ย
อ้ายบ่อยากหน้าหล่า บัดยามคนส่าว่าบ่สมเจ้า
ซุมอ้ายมันบ่เป็นก้าว แค่วัยรุ่นขี้เหล้าเมายา
หากินแต่พอสืบมื้อ มันบ่คือสิรุ่งไปหน้า
เจ้าอย่าเอาชุดนักศึกษา มาเปื้อนเหล้าขาว
เฮามันคนปลายแถว บ่มีแนวไปอ้าง
มีแต่ซ้าเล้งฮ้างๆ พอได้ขับไปซื้อเหล้า
เบิ่งสภาพเจ้าของ บ่มีหม่องใด๋คู่ควรเจ้า
จังใด๋กะขอขอบใจเจ้าหลายเด้อสาว ที่มื้อหนึ่งเจ้าเคยลูบหลังให้
เจ้าเป็นนักศึกษา อ้ายมันแค่เกษตรกร
ให้เจ้าลืมมันไปถ่อน บักคนบ่มาตรฐาน
ทางเดินของเฮา นับมื้อกะแฮ่งแตกต่าง
อ้ายว่าเฮาเซาสา เซาคุยกันส
อ้ายบ่อยากหน้าหล่า บัดยามคนส่าว่าบ่สมเจ้า
ซุมอ้ายมันบ่เป็นก้าว แค่วัยรุ่นขี้เหล้าเมายา
หากินแต่พอสืบมื้อ มันบ่คือสิรุ่งไปหน้า
เจ้าอย่าเอาชุดนักศึกษา มาเปื้อนเหล้าขาว
เจ้าอย่าเอาชุดนักศึกษา มาเปื้อน เหล้าขาว
