ความรักที่เปียกปอน นอนกอดน้ำตา
ข้างกายก็มีเพียงเวลา ที่เยียวยาหัวใจ
กอดรักที่สลาย กอดความเดียวดาย เพียงข้ามคืนไป
ใช้ชีวิต รอคำว่าจริงใจ ไปอย่างเลื่อนลอย
ดั่งต้นหญ้าที่รอ แสงดวงตะวัน
ให้ระเหยน้ำค้างจางหาย
หัวใจยังรอใคร สักคนเช็ดน้ำตา
ยังมีอยู่ไหมคน ที่ไม่ทำให้ ฉันต้องแตกร้าว
ยังมีอยู่ไหมใคร ทำให้ทุกเช้า ของฉันสดใส
ส่องแสงมา ให้หัวใจพ้นความมืดมัว
ให้พรุ่งนี้คือชีวิตใหม่
ให้ฉันรู้ว่าความรัก ยังมีความหมาย
แก้มนี้ที่มันเคย มีแต่น้ำตา
ให้เธอช่วยทำมันคืนมา เป็นรอยยิ้มได้ไหม
และฉันจะตอบแทน ด้วยความรักนี้หมดทั้งหัวใจ
เพียงอยากรู้ยังมีใช่ไหม คนที่รักกันจริง
ดั่งต้นหญ้าที่รอ แสงดวงตะวัน
ให้ระเหยน้ำค้างจางหาย
หัวใจยังรอใคร สักคนเช็ดน้ำตา
ยังมีอยู่ไหมคน ที่ไม่ทำให้ ฉันต้องแตกร้าว
ยังมีอยู่ไหมใคร ทำให้ทุกเช้า ของฉันสดใส
ส่องแสงมา ให้หัวใจพ้นความมืดมัว
ให้พรุ่งนี้คือชีวิตใหม่
ให้ฉันรู้ว่าความรัก ยังมีความหมาย
อยากขอให้มีอยู่จริง
ยังมีอยู่ไหมคน ที่ไม่ทำให้ ฉันต้องแตกร้าว
ยังมีอยู่ไหมใคร ทำให้ทุกเช้า ของฉันสดใส
ส่องแสงมา ให้หัวใจพ้นความมืดมัว
ให้พรุ่งนี้คือชีวิตใหม่
ให้ฉันรู้ว่าความรัก ยังมีความหมาย
อยากขอให้มีอยู่จริง
