อ้ายนี้มันบ่หรู บ่ได้ฮ่างได้มีคือจั่งเขา ซ่างบ่สมกับเจ้า แท้น้อ
เป็นผู้บ่าวไทบ้าน เขามันบ่าวเมืองกรุง คนหล่อ
กะคือว่าล่ะน้อ สิเอาหยังไปเทียบเพิ่น
ดินเนอร์สุดหรูกะคืออยู่ท่ง นอนเบิ่งดาว เบิ่งอีเกิ้ง
อ้ายมันบ่ได้จักเคิ่ง ของเขาดอกนาง
เขาพาไปกินหมูทะ อ้ายกินแต่คั่วหนู
เขาพาไปกินชาบู อ้ายอูดหนูอยู่แต่ท่ง
เขาพาเจ้าไปหย่างห้าง อ้ายหย่างเข้าป่าเข้าดง
วาสนาอ้ายคง บ่สมสิบายแก้มเจ้า
อ้ายบ่เคยกินดอกพิชซ่า กินแต่มาม่า ตำบักหุ่ง
กับข้าวแกงถุง กะถือว่าหรูสุดแล้ว
จ้ำป่นกินข้าวกับแจ่ว เอาหยังไปสู้เฟรนฟราย
ดินเนอร์สุดหรูกะคืออยู่ท่ง นอนเบิ่งดาว เบิ่งอีเกิ้ง
อ้ายมันบ่ได้จักเคิ่ง ของเขาดอกนาง
เขาพาไปกินหมูทะ อ้ายกินแต่คั่วหนู
เขาพาไปกินชาบู อ้ายอุดอู้อยู่แต่ท่ง
เขาพาเจ้าไปหย่างห้าง อ้ายหย่างเข้าป่าเข้าดง
วาสนาอ้ายคง บ่สมสิบายแก้มเจ้า
อ้ายบ่เคยกินดอกพิชซ่า กินแต่มาม่า ตำบักหุ่ง
กับข้าวแกงถุง กะถือว่าหรูสุดแล้ว
จ้ำป่นกินข้าวกับแจ่ว เอาหยังไปสู้เฟรนฟราย
จ้ำป่นกินข้าวกับแจ่ว เอาหยังไปสู้เฟรนฟราย
