ก่อนบทสนทนาสุดท้ายได้จบไป
มีหนึ่งคำร่ำลาอยากให้เธอเก็บไว้
แม้เรานั้นต้องลาจากกันไปแสนไกล
วันไหนเหนื่อยขึ้นมาแค่อยากให้เธอได้รู้
ให้นึกถึงฉันไว้ในวันที่เธออ่อนล้า
จะคิดถึงกันไหมให้มองขึ้นไปบนฟ้า
ถ้ารู้สึกถึงฉันอยู่ ตอนนั้น
เราอาจได้เจอกันอีกครั้ง
วันที่เราคิดถึงกันมากพอ
อยากจะรู้เธอคิดถึงฉันมากเท่าไหร่
คิดถึงกันบ้างไหม
ให้ความเหงานำเธอกลับมา
ให้เราได้เจอกันอีกครั้ง
ตอนนี้ฉันคิดถึงเธอมากพอ
และฉันรู้ว่ามากกว่านี้คงไม่ไหว
ต้องคิดถึงเท่าไหร่
ถึงจะพอให้เธอกลับมา
ให้เราได้รักกันอีกครั้ง
แม้โลกนี้มันช่างใจร้าย
แต่มันก็ไม่ได้ทำให้รักไม่มีความหมาย
ต้องจบลงไปแบบไหนมันก็ยังคงไม่สาย
ถ้าใจยังรักอยู่ และยังคิดถึงอยู่
ถ้าเธอมีวันที่ดีและเจอคนที่ดี
ฉันก็พร้อมจะเข้าใจทางที่เธอนั้นเลือกไป
ฉันยังอยู่ตรงนี้คนที่พร้อมยินดี
แม้ต้องห่างไปแสนไกลฉันก็คงไม่เสียใจ
ถ้าวันนั้น เธอยังไม่มีไครและถ้าพร้อม
ฉันอยู่ตรงนั้นถ้ายังมีฉันในหัวใจ
เราอาจได้เจอกันอีกครั้ง
วันที่เราคิดถึงกันมากพอ
อยากจะรู้เธอคิดถึงฉันมากเท่าไหร่
คิดถึงกันบ้างไหม
ให้ความเหงานำเธอกลับมา
ให้เราได้เจอกันอีกครั้ง
ตอนนี้ฉันคิดถึงเธอมากพอ
และฉันรู้ว่ามากกว่านี้คงไม่ไหว
ต้องคิดถึงเท่าไหร่
ถึงจะพอให้เธอกลับมา
ให้เราได้รักกันอีกครั้ง
ให้เราได้รักกันอีกครั้ง
