คำโบราณเพิ่นว่า ให้ตักน้ำใส่โจก ชะโงกเบิ่งเงา
ว่าเฮาควรอยู่หม่องได๋ ควรไปจั่งใด๋
อยู่ต่ำอย่าหวังบืนสูง คั่นคบืนสูงมันสิตกลงมาตาย
เขาสิสมน้ำหน้า เขาสิขากถุยใส่ อีไฝ่สูง
ให้มึงเบิ่งเจ้าของแหน่แมะ อย่าสิไปแพ้แว้ส่อหล่อมักเขา
มึงเหมาะอยู่ในวงเหล้า บ่ได้เหมาะอยู่ในใจผู้ใด๋
บักผีผวน บ่ควรคู่แอปเปิ้ล มึงอย่าไปเสินเจิดเวินมันหน้าอาย
เหลียวเบิ่งเจ้าของแน่แมะ ว่าไผเป็นไผมันคนละชั้น
แค่ย่างสากกายน้องกะยังอายแนมเบิ่ง
วาสนาบุญฮักบ่เถิง ปานบั้งไฟชุถิ่มคาฐาน
หงส์กะอยู่ส่วนหงส์ กากะอยู่ส่วนกา ผลาเฮาบ่สมกัน
แค่ผู้สาวขี้เหล้าไทบ้าน ส่ำหมาขี้เฮี้ยนแหงนเห่าเครื่องบิน
อีขี้เหล้ามันบ่เป็นก้าว มันบ่เป็นตา
บ่ปะสาบ่คะละบ่สมไผ
สมแต่กอดขวดเหล้าหย่างกาย
เหลียวเบิ่งอ้ายผู้พญาคู่หงส์
บ่กล้าสิไปยืนข้างอ้าย ผู้มีบั้งเทิ่งบ่ามือน้องมันเปื้อนขี้ตม
ข้าวโฮยเกลือบ่สมกับลาบขมๆ
คือจั่งกับน้องที่มันบ่สม คนคือจั่งอ้าย
แค่ย่างสากกายน้องกะยังอายแนมเบิ่ง
วาสนาบุญฮักบ่เถิง ปานบั้งไฟชุถิ่มคาฐาน
หงส์กะอยู่ส่วนหงส์ กากะอยู่ส่วนกา ผลาเฮาบ่สมกัน
แค่ผู้สาวขี้เหล้าไทบ้าน ส่ำหมาขี้เฮี้ยนแหงนเห่าเครื่องบิน
อีขี้เหล้ามันบ่เป็นก้าว มันบ่เป็นตา
บ่ปะสาบ่คะละบ่สมไผ
สมแต่กอดขวดเหล้าหย่างกาย
เหลียวเบิ่งอ้ายผู้พญาคู่หงส์
บ่กล้าสิไปยืนข้างอ้าย ผู้มีบั้งเทิ่งบ่ามือน้องมันเปื้อนขี้ตม
ข้าวโฮยเกลือบ่สมกับลาบขมๆ
คือจั่งกับน้องที่มันบ่สม คนคือจั่งอ้าย
อีขี้เหล้ามันบ่เป็นก้าว มันบ่เป็นตา
บ่ปะสาบ่คะละบ่สมไผ
สมแต่กอดขวดเหล้าหย่างกาย
เหลียวเบิ่งอ้ายผู้พญาคู่หงส์
บ่กล้าสิไปยืนข้างอ้าย ผู้มีบั้งเทิ่งบ่ามือน้องมันเปื้อนขี้ตม
ข้าวโฮยเกลือบ่สมกับลาบขมๆ
คือจั่งกับน้องที่มันบ่สม คนคือจั่งอ้าย
ข้าวโฮยเกลือบ่สมกับลาบขมๆ
คือจั่งกับน้องที่มันบ่สม คนคือจั่งอ้าย
