นานจ้านแล้ว ยังไร้วี่แวว ของน้องแก้วไม่หวนคืนมา
จากแดนใต้ ไปไขว้คว้า แสงมายาในเมืองใหญ่
บอกพี่บ่าวให้เฝ้ารอ บอกแม่พ่อให้เข้าใจ
จะไม่มีวันเปลี่ยนไป นานเท่าใดไม่ลืมเริน
*หรือกานดาลีมสิ้นไอดินถิ่นใต้กลิ่นโคนสาบควาย
หนำร้ายชายเล ลืมแล้วสาลมพัดลมเพป่าเขา
หรือเมืองใหญ่ทําใจสาวนุ้ยเรรวนไม่คิดนึกหว
กลับใต้บ้านเรา ไร่สิ้นเงา ไม่มีวี่แวว
**ว่าลืมเหม็ดแล้วหรือแม่แก้วกานดา พอไปอยู่เมืองฟ้า
เมืองใหญ่ ทุ่มลูกตอลูกเนียงลืมเสียงคนไกล ลืมสิ้นหัวใดหัวนอน
ลืมฉาดแล้วหรือแม่แก้วนงคราญ พอไปดับแหลงกลางลืมกลอน
ทุ่มโนราห์หนังลุง ผ้าถุงคนข้อง ลืมใต้ หมดแล้วสาน้อง แม่บังเอิญลืมเริน
