ฉันค้นคว้า หาคำตอบ
เท่าไรไม่เจอ
เพราะอะไรเหตุใด
ถึงไม่ลืมเธอสักที
หรือต้องรอให้เธอตอบ
ฉันเป็นส่วนเกิน
ที่บังเอิญผ่านมา
แล้วทำให้เธอกับเขาวุ่นวาย
เธอจะร้ายเพียงใด
อดทนไว้เข้าใจโดยดี
เคืองไม่มี ยังภักดี
โดยไม่เคยเปลี่ยนแปลง
อยากแสดงให้เธอ
รู้ซึ้งถึงความจริงจังจริงใจ
ด้วยยังหวัง (ด้วยยังหวัง) ซึ่งวัน (ซึ่งวัน)
ฟ้ารู้ถึงคำรำพัน
ของฉันเมื่อไหร่
สะกิดใจ บอกเธอ
ให้ช่วยพิจารณา
ฉันไม่เคยคิดแข็งข้อ
หรือบังอาจขอ
เพราะยังเจียม
แหละเตรียมหัวใจ
ของคนส่วนเกิน
คบฉันไว้ เหมือนเป็นเพื่อน
ช่วยเตือนเภทภัย
ทุกข์เมื่อไหร่ ปลอบใจร้องไห้
คราใดจะคอย เช็ดน้ำตา
ปรารถนา เวียนวน
ตามประสา ของคนเคยเคียง
จึงร้องเรียน เวียนและวน
ทนแม้จะถูกหยาม
จะพยายาม ให้เธอ
เว้นที่ภายในดวงใจของเธอ
ให้กับฉัน (ให้กับฉัน) ได้ยืน (ได้ยืน)
ลบล้างเยือกเย็นเดียวดาย
เจียนตาย ไม่หวั่น
จะทำใจ แบ่งใจ
ให้ฉันนิดหนึ่งพอ
ให้ฉันนิดหนึ่งพอ
แบ่งใจให้ฉันนิดนึงพอ
