ต้นไม้ต้นหนึ่งยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย
เฝ้ารอความหมายจากสายลมที่พัดผ่าน
เคยมีใครหนึ่งยืดหยัดอยู่เคียงข้างกายา
แต่เพียงกระพริบตา เธอกลับพร่าเลือนหายไป
ใบไม้ร่วงหล่นสู่โคนต้นมิอาจหวนคืน
เธอแปรเป็นอื่น ค่ำคืนนี้ฝันสลาย
รากรักหยั่งลึก ให้ลืมมันคงไม่ง่าย
แม้สายลมเป็นใจแต่ก็ไร้กระทั่งเงา
ลมเอย ลมร้อน ลมหนาว
รับรู้เรื่องราวที่ร้าวรานผ่านไป
ส่งเสียงกระซิบให้มันรดน้ำพรวนดินเข้าไว้
ซีรี่ส์ตอนสุดท้ายให้เป็นเรื่องของโชคชะตา... โชคชะตา
วันวานหวานชื่น เคยยืนหยัดอยู่เคียงกัน
เงาเธอ เงาฉัน ชิดกันตลอดเวลา
สายลมหยั่งรู้ ดวงใจใครปรารถนา
แต่มันสายเกินกว่าเธอกลับมาเป็นเหมือนเดิม
(Solo)
ลมเอย ลมร้อน ลมหนาว
รับรู้เรื่องราวที่ร้าวรานผ่านไป
ส่งเสียงกระซิบให้มันรดน้ำพรวนดินเข้าไว้
ซีรี่ส์ตอนสุดท้ายให้เป็นเรื่องของโชคชะตา...
ไม้ยังยืนต้น โชกโชนผ่านทั้งร้อนหนาวฝน
ฉันเป็นอีกคนที่ลมช่วยเช็ดน้ำตา
รากรักหยั่งลึก ดั่งดวงใจที่ปรารถนา
แม้เธอไม่หวนมา ศรัทธาไม่เคยเปลี่ยนแปลง
แม้เธอไม่หวนมา ศรัทธาไม่เคยเปลี่ยนแปลง
