แสงทองที่ตรงเส้นขอบฟ้า
ระหว่างคำว่าพบเจอและต้องลา
เป็นช่วงเวลาที่ฟ้าสวยงามที่สุดแล้ว
ชื่นชมได้เพียงแค่ชั่วพริบตา
ดื่มด่ำทุกๆวินาทีที่ผ่าน
ก่อนดวงอาทิตย์จะลับไปจากสายตา
*อยากคว้าเอา (เธอ) ไว้เท่าไหร่
ก็ไม่อาจจะเริ่มใหม่
**ทำได้เพียงคิดถึงเธอทุกทีที่มอง ฟ้าที่กำลังเปลี่ยนสีอย่างนี้
ไม่ต่างอะไรกับตอนนั้น
ที่ฉันและเธอได้เคยรักกัน แม้ไม่นานแต่อย่างน้อยได้พบ
ช่วงเวลาที่ครั้งหนึ่งเคยสวยงาม
แค่เสี้ยวนาทีที่ยังพบเธอ
ระหว่างตอนที่เผลอละเมอตอนตื่น
ลืมตาขึ้นมาก็พบว่าเป็นความฝัน
,*
(ไม่รู้ว่าอนาคตจะได้เจอไหม แค่หวังว่าในสักวันหนึ่งฉันจะได้พบมัน)
ความรู้สึกที่คล้ายตอนเราพบกัน
หากเจออีกครั้ง ฉันจะกอดเอาไว้
*,*
