สายลมโบกโบยพัดพา (โบยพัดพา)
เหมือนจะบอกว่าคงต้องลา (คงต้องลา)
เข็มที่บอกว่านาฬิกาคงต้องลา
คงต้องลาแล้วนะตัวเรา
อยากให้เธอกลับคืนย้อนมา (คืนย้อนมา)
มาพบกันใหม่อีกสักครา (อีกสักครา)
ก็รู้ดีว่าเธอคงไม่มาคงไม่มา
เจอหน้ากันฉันมันคนเก่า
รู้ว่าเธอมีแต่เขา
รู้ว่าเราช่างห่างไกลเหลือเกิน
ยิ่งใกล้กัน ยิ่งห่างเหิน
เหมือนยิ่งเดินมันยิ่งดูสวนทาง
* ให้ไหลมาเถอะหยดน้ำตา (หยดน้ำตา)
ให้ไหลรินหลั่งออกมาน้ำตา (หยดน้ำตา)
เรื่องสองเราที่ผ่านเข้ามา เลือนรางห่างเลย
ให้ไหลมาเถอะหยดน้ำตา (หยดน้ำตา)
เมื่อแหงนขึ้นมองไปบนนภา (บนนภา)
เหมือนยิ่งทำให้ฉันรู้ว่า ห่างไกลเหลือเกิน
[ Music ]
รู้ว่าเธอมีแต่เขา
รู้ว่าเราช่างห่างไกลเหลือเกิน
ยิ่งใกล้กัน ยิ่งห่างเหิน
เหมือนยิ่งเดินมันยิ่งดูสวนทาง
* ให้ไหลมาเถอะหยดน้ำตา (หยดน้ำตา)
ให้ไหลรินหลั่งออกมาน้ำตา (หยดน้ำตา)
เรื่องสองเราที่ผ่านเข้ามา เลือนรางห่างเลย
ให้ไหลมาเถอะหยดน้ำตา (หยดน้ำตา)
เมื่อแหงนขึ้นมองไปบนนภา (บนนภา)
เหมือนยิ่งทำให้ฉันรู้ว่า ห่างไกลเหลือเกิน
* ให้ไหลมาเถอะหยดน้ำตา (หยดน้ำตา)
ให้ไหลรินหลั่งออกมาน้ำตา (หยดน้ำตา)
เรื่องสองเราที่ผ่านเข้ามา เลือนรางห่างเลย
ให้ไหลมาเถอะหยดน้ำตา (หยดน้ำตา)
เมื่อแหงนขึ้นมองไปบนนภา (บนนภา)
เหมือนยิ่งทำให้ฉันรู้ว่า ห่างไกลเหลือเกิน
เหมือนยิ่งทำให้ฉันรู้ว่า.. ห่างไกลเหลือเกิน