นิ้วมือคนเรายังยาวไม่เท่ากัน
ถ้ใจเรานั้น มันคิดต่างกันแปลกตรงไหน
บางคนอาจลืม ลืมง่ายๆ
บางคนเก็บไว้จนกว่าสิตาย
บางสิ่งที่ทำใช่ว่าไม่รู้ตัว
แค่ยังหวาดกลัวกับการอยู่ลำพัง
เลยยอมถูกขัง ฝังดวงใจ
เก็บเขาเอาไว้แม่นใจสิเจ็บ
รู้ผลลัพธ์ทุกอย่าง
ฮู้เบิดบ่เกิดอีหยัง
แต่ใจยังเลือกยืนฝั่ง เข้าข้างเจ้าของ
**ฮู้อยู่ว่าการคึดฮอดเขา
บ่ต่างจากเฮาตากผ้าใส่ฝน
ตากให้ดนปานได๋ จังได๋
คงยากสิแห้ง
ฮู้ว่าเขานั้นเซาฮัก
แต่จอดใจขวางกลางทางน้ำแก่ง
ต้านสุดแรง จนใจขาดแหว่ง
กะสู้บ่ไหว
***ขอบฝั่งฟ้าที่อยู่แสนไกล
เอื้อมบ่ไหวแต่ใจอยากฝืน
แต่สิบืนยังยื้อยังขืนคิดฮอดบ่หาย
ยังคงฮักบ่ไปไส
แม่นบ่มีไผสักคนเข้าใจ
สิกอดความฮู้สึกของใจ
เอาไว้หม่องเก่า
ซ้ำ*/**/***
ยังคงฮักบ่ไปไส
แม่นบ่มีไผสักคนเข้าใจ
สิกอดความฮุ้สึกของใจ
เอาไว้หม่องเก่า
