เธอเป็นคนเดียวในชีวิตที่ฉันเคยได้เจอ
ในตอนที่เราได้ใกล้ชิดมันรู้สึกดีอยู่เสมอ
ยังได้กลิ่นเธออยู่จางจางไม่เคยเลือนหายไปจากใจ
ถึงห่างกันแค่ไหนรู้ไว้ว่าฉันก็ยังรอ
ต่อให้กาลเวลาหมุนไปเท่าไหร่
แต่ความรู้สึกนั้นยังคงไม่เปลี่ยนไป
ตั้งแต่ที่เจอทั้งใจมีแค่เธอ
ต่อให้ได้พบเจอกับใครมันก็ไม่เหมือนเธอ
Verse1
ไม่รู้จะพอมีสักวิธีไหม
ที่ทำให้ฉันลืมเรื่องที่เลวร้าย
ตั้งแต่วันที่เธอหายไปมันคงสายไป
ยังไม่ทันร่ำลาแทบไม่มีแรงจะหายใจ
ไม่รู้ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน
ระหว่างเราสองมันแสนจะไกล
คงเป็นไปไม่ได้
ฉันคงต้องตัดใจ
และวันเวลาเก่าเก่าเหล่านั้นมันก็ย่อมเปลี่ยนแปลงไป
คำพูดของฉันเหมือนกับพายุที่มันทิ่มเสียดแทงใจ
ฉันรู้ดีว่าอะไรที่ฉันไม่ควรจะเอ่ยออกไป
Back then with you ฉันควรรักษาเธอไว้
จิตใจตอนนั้นยังไม่พร้อม
ฉันกอดเธอไว้ไม่แน่นพอ
baby Just let me know.
ให้แลกอะไรก็ได้ไม่ว่าอะไรฉันก็ยอม
Hook
เธอเป็นคนเดียวในชีวิตที่ฉันเคยได้เจอ
ในตอนที่เราได้ใกล้ชิดมันรู้สึกดีอยู่เสมอ
ยังได้กลิ่นเธออยู่จางจางไม่เคยเลือนหายไปจากใจ
ถึงห่างกันแค่ไหนรู้ไว้ว่าฉันก็ยังรอ
ต่อให้กาลเวลาหมุนไปเท่าไหร่
แต่ความรู้สึกนั้นยังคงไม่เปลี่ยนไป
ตั้งแต่ที่เจอทั้งใจมีแค่เธอ
ต่อให้ได้พบเจอกับใครมันก็ไม่เหมือนเธอ
Verse2
ฉันควรจะกอดเธอเอาไว้ เธอเหนื่อยแล้วใช่ไหม
ครั้งที่เท่าไหร่ที่เธอมีน้ำตา
ต่อให้รักมากแค่ไหน ต้องทนมันให้ไหว
เพราะในตอนสุดท้าย ต้องมีคนเสียใจ
ฟีโรโมนมันพลุ่งพล่านออกอาการเหมือนลนลานเมื่อได้มาเจอเธอ
แต่บอกฉันว่าจุ้นจ้านน่าเบื่อเธอรำคาญขอร้องให้พอเถอะ
เธอควรเจอสิ่งที่ดีที่สุดในทางที่เธอสมควรเจอ
เธอคงไม่ควรคู่กับฉันฉันคงไม่คู่ควรเธอ
มันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
ที่ทำให้เราได้มาเจอ
แต่ไม่มีทางเป็นอย่างเดิม
เรื่องราวที่เราเคยเผชิญ
เราเดินร่วมทางกันมาไกล
ไม่ว่าจะรักมากแค่ไหน
สุดท้ายรักก็ต้องจบลง
ทำได้แค่ปลอบใจตัวเอง
Fall in love with me again.
แค่อยากให้เธอ feel my pain.
เพราะฉันนั้นรักใครไม่เป็น
Hook
เธอเป็นคนเดียวในชีวิตที่ฉันเคยได้เจอ
ในตอนที่เราได้ใกล้ชิดมันรู้สึกดีอยู่เสมอ
ยังได้กลิ่นเธออยู่จางจางไม่เคยเลือนหายไปจากใจ
ถึงห่างกันแค่ไหนรู้ไว้ว่าฉันก็ยังรอ
ต่อให้กาลเวลาหมุนไปเท่าไหร่
แต่ความรู้สึกนั้นยังคงไม่เปลี่ยนไป
ตั้งแต่ที่เจอทั้งใจมีแค่เธอ
ต่อให้ได้พบเจอกับใครมันก็ไม่เหมือนเธอ
