จากวันที่ปิด ซ่อนใจตัวเอง จากความสุข
จากวันที่ทุก ฤดูของฉันคือ ความหนาว
ความรักเป็นเพียง บทเรียนที่สอน ให้เจ็บเป็นครั้งคราว
คงไม่มีจริง จนได้พบเธอ
สิ่งเล็กๆ ที่เธอพูดมา ที่ทำให้ยิ้มได้
จะได้ทำให้ใจ ที่เคยเย็นชา กลับอ่อนไหว
และแล้วก็เปิด ให้เธอเข้ามา ได้โดยไม่ตั้งใจ
ไม่รู้เมื่อไร ที่ลมหายใจ มีแค่เธอเท่านั้น
ค่อยๆรักเธอทีละน้อย ตกหลุมรักเธอช้าๆ
ค่อยๆมีเธอเข้ามา แทนสิ่งที่เคยหายไป
ค่อยๆรักเธอทีละน้อย เมื่อรู้อีกทีก็ทั้งใจ
อยากมีเธอแบบนี้เรื่อยๆไป
และจะดีแค่ไหนถ้าค่อยๆแก่ ไปด้วยกัน
แค่เพียงได้มองหน้าเธอทุกวัน ที่ฉันตื่น
แค่เพียงได้ยืนข้างเธอในวันที่อ่อนล้า
แค่ฉันมีเธอปลอบโยนหัวใจ ที่เคยเจ็บช้ำมา
ได้ใช้เวลาช้าๆด้วยกัน อย่างนี้ตลอดไป
ค่อยๆรักเธอทีละน้อย ตกหลุมรักเธอช้าๆ
ค่อยๆมีเธอเข้ามา แทนสิ่งที่เคยหายไป
ค่อยๆรักเธอทีละน้อย เมื่อรู้อีกทีก็ทั้งใจ
อยากมีเธอแบบนี้เรื่อยๆไป
และจะดีแค่ไหนถ้าค่อยๆแก่ ไปด้วยกัน
รักแรกพบเชื่อกันว่าต้องสบสายตา
แต่รักที่แท้ต้องใช้เวลา เรียนรู้ด้วยหัวใจ
ค่อยๆรักเธอทีละน้อย ตกหลุมรักเทอช้าๆ
ค่อยๆมีเธอเข้ามา แทนสิ่งที่เคยหายไป
ค่อยๆรักเธอทีละน้อย เมื่อรู้อีกทีคือทั้งใจ
อยากมีเธอแบบนี้เรื่อยๆ ไป
ค่อยๆรักเธอทีละน้อย ตกหลุมรักเทอช้าๆ
ค่อยๆมีเธอเข้ามา แทนสิ่งที่เคยหายไป
ค่อยๆรักเธอทีละน้อย เมื่อรู้อีกทีคือทั้งใจ
อยากมีเธอแบบนี้เรื่อยๆไป
และจะดีแค่ไหนถ้าค่อยๆแก่…ไปด้วยกัน
