ซ่อนชั้นเอาไว้
ลวงให้หลง กับคำรักที่มักง่าย
วาจาพาใจ มันดึงให้ตกหลุมลึกเกินปีนป่าย
ยังยอมให้เธอได้ทำร้าย จะหนีเท่าไรมันก็ไม่พ้น
ยังทน เป็นเหยื่อให้เธออยู่อย่างนี้
รู้ทัังรู้ ว่าเธอมันแค่มาหลอก
แค่เธอบอกว่ารัก หัวใจชั้นมันก็ยิ่งสั่นไหวเกินห้ามใจ
อยากจะจบแต่มันก็กลัวเจ็บ ยังเก็บ คำว่ารักไว้
มันผิด แต่จิตมันผูกพัน เหมือนชีวิตชั้นมันขาดเธอไม่ได้
ยิ่งเจ็บเท่าไร มันก็ยอมให้เธอทำลาย
กาลเวลามันหล่อหลอม จนความสัมพันจอมปลอม เกิดขึ้นจนนานเกินไป
อยากจะถอดถอน ก็ทำไม่ได้ เหมือนถูกขังไว้ ในห้องมืดมิดและปิดตาย
ไฟรักที่มันเผาผลาญ ไร้ศักดิ์ศรีชั้นยอมทนเจ็บปวดทรมาน
รักที่มันผิดกับกาย เป็นพันธนาการ
