ฉันกอดเธอไว้และมองเข้าไป
ในตาเธอมีคนๆ นั้น
โดยที่มันไม่ใช่ฉัน
เธอกอดฉันไว้ บอกอีกไม่นานเท่าไหร่
ที่ตัวเธอเองจะเดินออกมา ให้เวลาเธอได้จากลา
แต่ไม่เคยเกิดขึ้นเสียที
และฉันต้องรออยู่อย่างนี้
อีกนานเท่าไหร่ที่ฉันจะเริ่มใหม่
นานเท่าไหร่ ที่ฉันก้าวไป
ฉันยังเพ้อ ให้เป็นเธอ
อยู่เสมอแม้
มันไม่มีทางจะเปลี่ยนไป
อีกนานเท่าไหร่ก็ควรหันหลังกลับ
นานแค่ไหนก็ควรจะเลิกรัก
เธอบอกว่าเธอนั้นเลือกฉัน
ถ้าเธอหมายความอย่างนั้น
เลือกฉันก่อนเธอได้หรือเปล่า
น้ำตายังไหล แต่จงเก็บมันเข้าไป
และบอกตัวเองให้เดินออกมา
มันถึงเวลาที่ต้องจากลา
จะหยุดเธอไว้ ไม่ยอมให้เธอเข้าไป
ไม่ยอมให้เธอเหยียบใจของฉัน และฉันขอออกจากตรงนั้น
แต่ไม่เคยเกินขึ้นเสียที
และฉันต้องรออยู่อย่างนี้
อีกนานเท่าไหร่ที่ฉันจะเริ่มใหม่
นานเท่าไหร่ ที่ฉันก้าวไป
ฉันยังเพ้อ ให้เป็นเธอ อยู่เสมอแม้
มันไม่มีทางจะเปลี่ยนไป
อีกนานเท่าไหร่ก็ควรหันหลังกลับ
นานแค่ไหนก็ควรจะเลิกรัก
เธอบอกว่าเธอนั้นเลือกฉัน
ถ้าเธอหมายความอย่างนั้น
เลือกฉันก่อนเธอได้หรือเปล่า
ที่ผ่านมาควรยอมรับ
ว่าพยายามกันมากี่ครั้ง
แลกด้วยเวลา
แลกด้วยน้ำตา
แสนทรมาน
แม้ไม่สมควรด้วยซ้ำไป
ที่ผ่านมาควรยอมรับ
แค่ตัวเองเธอเองที่เธอรัก
และฉันควรเดินจากไป
โดยไม่มีทางกลับไป
อีกนานเท่าไหร่ก็ควรหันหลังกลับ
นานเท่าไหร่ก็ควรจะเลิกรัก
เธอบอกว่าเธอนั้นเลือกฉัน
ถ้าเธอหมายความอย่างนั้น
เลือกฉันก่อนเธอได้หรือเปล่า
