ฮักจนหลงส่าว เจ็บคักจนบ่อยากเว้า ว่าเจ้าเฮ็ดคักป่านใด๋
น้ำตาที่มันไหลให้มันล้างหัวใจ ย้อนความโง่เจ้าของนี่หละ
หลงเซื่อคารมคมคาย คนหลายใจแบบบ่ มืนหูมืนตา
กะเลยถืกคือจั่งเห็นนี่หละ เป็นบ้าเป็นป่วง
โอ ฮะโอ้ละน้อ ละน้อใจ
เจ็บคักเกือบตาย ทรมานคักหลายเจ้าฮู้บ่
เจ็บ มันเจ็บมันซ้ำอยู่ในใจ
เจ้ามาส่างลืมไล สัญญาที่เว้ากันไว้ง่ายแท้
โอ้ละหนอความเจ็บให้ฟ้าวเข็ดกับคนซั่ว
อย่าหน้ามืดตามัวฮักเขาหลาย
จื่อแนแหม่ บักหัวใจ
ให้จำเอาไว้ว่าเขาเฮ็ด อีหยังให้เจ็บแหน่
เป็นคนแพ้ยอดฮักหลาย ถึกหยามใจจนบ่เหลือ
ไผเขาสิเซื่อบ่เหลือฮอดน้ำตา
ขอเด้อฟ้า อย่าให้ผลากับคนบ่ดี
ชาตินี้เจ็บพอ แล้ว
โอ ฮะโอ้ละน้อ ละน้อใจ
เจ็บคักเกือบตาย ทรมานคักหลายเจ้าฮู้บ่
เจ็บ มันเจ็บมันซ้ำอยู่ในใจ
เจ้ามาส่างลืมไล สัญญาที่เว้ากันไว้ง่ายแท้
โอ้ละหนอความเจ็บให้ฟ้าวเข็ดกับคนซั่ว
อย่าหน้ามืดตามัวฮักเขาหลาย
จื่อแนแหม่ บักหัวใจ
ให้จำเอาไว้ว่าเขาเฮ็ด อีหยังให้เจ็บแหน่
เป็นคนแพ้ยอดฮักหลาย ถึกหยามใจจนบ่เหลือ
ไผเขาสิเซื่อบ่เหลือฮอดน้ำตา
ขอเด้อฟ้า อย่าให้ผลากับคนบ่ดี
ชาตินี้เจ็บพอ แล้ว
