เมื่อใดเมฆดําลอยมาข้างหน้า
เหมือนว่าเธอกําลังใกล้ เข้ามา
ท่ามกลางสาย ฝนที่ เทกระหนํ่า
สิ่งที่กลัว คือรักกันแล้วโดนทิ้งขว้าง
อยากเห็นหน้า เธอในทุก วันเวลา นอนและตื่น
แ ต่บางคราว ไม่ไ ด้พบ ไม่ไ ด้ เจอ ยากจะลืม
อาจต้องรอ จนวันนั้น วันที่หมอก สี เทาๆ
กลายไปเป็นฝน . .. ถึงไ ด้ เจอ . ..
เธอคือเมฆฝน . ..ที่หมุนวนในอากาศ
เธอคือหยดนํ้า ...หยาดฝนที่ล่วงหล่นพิ้นดินนี้
ทุกสิ่งยังคงไม่ เปลี่ยนผัน แต่ว่าเธอนั้นเปลี่ยนไป
คว้าเอาใจเธอ ไว้ยังไง อยากอยู่ในความ ฝัน
เมื่อเมฆนั้นจางหายไป
เหมือนฉันที่ไม่ เหลือใคร
มองเงาเธอตรงหน้าต่างนั้น ท่ามกลางปรายฝนหล่นมา
ความเย็นชา คืบคลาน เข้ามา เพราะเธอมาตีจาก
เมื่อฝนนั้นมันเริ่มซา
ฉัน move on ไม่ได้ เลย
ฟ้าคง จะแกล้งเรา ทําไม ต้องชํ้าใจ อยู่คนเดียว
เฝ้ารอ เมื่อฝนจาง พายุ ผ่าน แ ต่ทุกอย่าง พังทลาย
ในโลกที่ยังคงหมุนไป รอคอยลมให้พัดมา
จะเก็บรวบรวม เรื่องราว ของเธอ เอาไว้
บางที เราอาจพบกัน ยามเมื่อแสงจันทร์ หายไป
เหมือนพรหมลิขิตไว้
อยากเห็นหน้า เธอในทุก วันเวลา นอนและตื่น
แ ต่บางคราว ไม่ไ ด้พบ ไม่ไ ด้ เจอ ยากจะลืม
อาจต้องรอ จนวันนั้น วันที่หมอก สี เทาๆ
กลายไปเป็นฝน . .. ถึงไ ด้ เจอ . ..
เธอคือเมฆฝน . ..ที่หมุนวนในอากาศ
เธอคือหยดนํ้า ...หยาดฝนที่ล่วงหล่นพิ้นดินนี้
ทุกสิ่งยังคงไม่ เปลี่ยนผัน แ ต่ว่าเธอนั้นเปลี่ยนไป
คว้าเอาใจเธอ ไว้ยังไง อยากอยู่ในความ ฝัน
เมื่อเมฆนั้นจางหายไป
เหมือนฉันที่ไม่ เหลือใคร
มองเงาเธอตรงหน้าต่างนั้น ท่ามกลางปรายฝนหล่นมา
ความเย็นชา คืบคลาน เข้ามา เพราะเธอมาตีจาก
เมื่อฝนนั้นมันเริ่มซา
ฉัน move on ไม่ได้ เลย
