ความหวังยิ่งใหญ่ ที่เคยหวัง
กับถ้อยคำสัญญาจะทำให้เธอภูมิใจ
จะปีนขึ้นไปยืนข้างเธอ
ความฝันมากมายที่รายเรียง
แค่จะทำให้มันใกล้เคียงก็ไม่มีทาง
สุดท้ายสิ่งที่คว้ามีเพียงแค่ลม
ต้องขอโทษที่ไปฉุดเธอลงมาจากฟ้าที่เธอเคยอยู่
อยากให้เธอบินกลับไปไม่ต้องอาวรณ์
อย่าหันหลังมองกลับมา
คนแพ้ต้องรับสภาพ
ยอมแพ้แล้วรับสภาพ
ก็ฉันรู้ตัวว่ามันไม่ควรคู่เธอสักทาง
เจ็บเท่าไหร่ต้องปล่อยมือไป
ยอมรับว่ารักเธอมาก
แต่รักไม่อาจบันดาลทุกสิ่ง
เมื่อคนมันห่วยต้องยอมแพ้
กับความเป็นจริง
ทิ้งกันไปเถอะ
ฉันมันจนปัญญา
เมื่อโชคชะตา
สั่งลงมา
พยายามแค่ไหนก็ได้แค่พยายาม
ยิ่งดิ้นรนไขว่คว้ายิ่งไกลแสนไกล
ต้องขอโทษที่ไปฉุดเธอลงมาจากฟ้าที่เธอเคยอยู่
อยากให้เธอบินกลับไปไม่ต้องอาวรณ์
อย่าหันหลังมองกลับมา
คนแพ้ต้องรับสภาพ
ยอมแพ้แล้วรับสภาพ
ก็ฉันรู้ตัวว่ามันไม่ควรคู่เธอสักทาง
เจ็บเท่าไหร่ต้องปล่อยมือไป
ยอมรับว่ารักเธอมาก
แต่รักไม่อาจบันดาลทุกสิ่ง
เมื่อคนมันห่วยต้องยอมแพ้
กับความเป็นจริง
ทิ้งกันไปเถอะ
ฉันมันจนปัญญา
คนแพ้ต้องรับสภาพ
ยอมแพ้แล้วรับสภาพ
ก็ฉันรู้ตัวว่ามันไม่ควรคู่เธอสักทาง
เจ็บเท่าไหร่ต้องปล่อยมือไป
ยอมรับว่ารักเธอมาก
แต่รักไม่อาจบันดาลทุกสิ่ง
เมื่อคนมันห่วยต้องยอมแพ้
กับความเป็นจริง
ทิ้งกันไปเถอะ
ฉันมันจนปัญญา
เมื่อฉันมันห่วยต้องยอมแพ้
กับความเป็นจริง
ทิ้งกันไปเถอะ
ฉันมันจนปัญญา
