ไม่รู้นานเท่าไร
เรารักกันเมื่อไหร่
และเพราะเหตุผลใด
ที่เป็นเธอ
เมื่อรู้ตัวก็มี
คำว่าเราแทนกันทุกเช้าที่ตื่น
บางครั้งรู้สึกนานต้องรื้อฟื้น
เผื่อวันใดเธอลืมไปว่ารักกันรึเปล่า
เผื่อวันเวลาที่เดินผ่าน
อาจจะเจือจางทุกเรื่องราว
มีเพียงคำเดียว
พอให้เธอชื่นใจ
หากความจริงที่เจอมันเลวร้ายแค่ไหน
วันนี้ต้องเจออะไร
ฉันรักได้เพียงแค่เธอ
กี่ร้อยวันที่ผ่าน
ก็เหมือนเรื่องเมื่อวาน
บันทึกที่เขียนอ่าน
อยู่ในใจ
ยังรักเธอเหมือนเก่า
มีเรื่องราวที่เดินเข้ามาใหม่ ใหม่
แต่รักเธอแบบเดิมตลอดไป
เผื่อวันใดเธอลืมไปว่ารักกันรึเปล่า
เผื่อวันเวลาที่เดินผ่าน
อาจจะเจือจางทุกเรื่องราว
มีเพียงคำเดียว
พอให้เธอชื่นใจ
หากความจริงที่เจอมันเลวร้ายแค่ไหน
วันนี้ต้องเจออะไร
ฉันรักได้เพียงแค่เธอ
จะไม่ขอพรใดใด
แค่ทุกครั้งที่ลืมตา
ไม่ใช่แค่ความฝัน
ขอแค่เป็นเธอในทุกวัน
ที่ยังรักกันอยู่ตรงนี้
อยู่ตรงนี้
เผื่อวันใดเธอลืมไปว่ารักกันรึเปล่า
เผื่อวันเวลาที่เดินผ่าน
อาจจะเจือจางทุกเรื่องราว
มีเพียงคำเดียว
พอให้เธอชื่นใจ
หากความจริงที่เจอมันเลวร้ายแค่ไหน
วันนี้ต้องเจออะไร
ฉันรักได้เพียงแค่เธอ
(ฉันรักได้เพียงแค่เธอ)
และจะรักเพียงแค่เธอ
(ฉันรักได้เพียงแค่เธอ)
