เธอจากฉันไปไกลจนสุดสายตา
ทิ้งคำร่ำลาให้คุยกับความเหงา
อยู่ลำพังแค่คนเดียว
กับตัวเราที่ไร้ความหมาย
ใยเธอลืมสัญญา ว่าเราจะไม่ทิ้งกัน
ความทรงจำงดงาม ในวันที่เรารักกัน
เก็บมาคิดหัวใจยิ่งเจ็บ ก็ไม่รู้ทำไมไม่ยอมทิ้งมัน
ยังมูฟออนอยู่ตรงที่เก่า
นอนเศร้าซึมกับความว่างเปล่า
เอามันให้พอ
ยังไม่พอ
จะโยนมันทิ้งทุกๆอย่าง
อยากจะหนีหนีไปให้ห่าง
ไม่ให้เหลือเลยสักอย่าง
ทำให้มันลบลืมไปจากใจ
รักมันทรมาน
ไม่ว่าเราจะเคยต้องการมันแค่ไหน
จะโยนมันทิ้งทุกๆอย่าง
เมื่อมีพบก็ต้องมีจาก
แต่ก็เหมือนมีบางอย่าง
มันไม่ยอมลบลืมจากหัวใจ
รักที่เคยให้กัน
แม้จะพยายามทิ้งมันสักแค่ไหน
ไม่เคยจะทิ้งมันไปได้เลย
ยังมูฟออนอยู่ตรงที่เก่า
นอนเศร้าซึมกับความว่างเปล่า
เอามันให้พอ
ยังไม่พอ
จะโยนมันทิ้งทุกๆอย่าง
อยากจะหนีหนีไปให้ห่าง
ไม่ให้เหลือเลยสักอย่าง
ทำให้มันลบลืมไปจากใจ
รักมันทรมาน
ไม่ว่าเราจะเคยต้องการมันแค่ไหน
จะโยนมันทิ้งทุกๆอย่าง
เมื่อมีพบก็ต้องมีจาก
แต่ก็เหมือนมีบางอย่าง
มันไม่ยอมลบลืมจากหัวใจ
รักที่เคยให้กัน
แม้จะพยายามทิ้งมันสักแค่ไหน
ไม่เคยจะทิ้งมันไปได้เลย
ทิ้งมันไปได้เลย
ยังมูฟออนอยู่ตรงที่เก่า
