ต้องให้ฉันทรมารเท่าไร ให้ฝืนอีกแค่ไหน
หรือเธอต้องการให้ฉันขาดใจไปเลยในตอนนี้
ลำพังแค่เธอร่ำลาก็เจ็บ ปวดร้าวชอกช้ำเหลือดี
แล้วเทอจะให้ฉันมีอารมณ์อะไรไปยิ้ม
แค่ที่ต้องทำใจยอมรับเรื่องราวรับความเป็นจริง
เพียงเท่านี้มันก็ชาชินไปหมดแล้วเธอ
แล้วเธอจะให้ฉันอวยพร เธอไม่สงสารกันบ้างเหรอ
ที่บังคับให้ฉันบอกเธอเจอคนที่ดี
จะให้ฉันทำยังไง แค่ยืนก็แทบไม่ไหว
จะให้ฉันพูดอะไร ยังเจ็บไม่พอใช่ไหม
แค่ข่มอารมณ์เอาไว้ ไม่ให้น้ำตามันไหล
เท่านี้ก็ทรมารหัวใจเหลือเกิน
ก็คนกำลังโดนทิ้ง อิให้ฝืนยิ้มได้ยังไงไหว
แค่ไม่ร้องให้ก็บุญแค่ไหน ที่หัวใจกำลังจะขาดลงไป
แค่ยืนเฉยๆมันก็แทบล้มแล้วเธออรู้ไหม
แล้วจะให้ฝืนทำว่าไม่เป็นไร ได้ยังไง
ลำพังแค่เธอจากไป มันก็เจ็บจนทนไม่ไหว
จะตายอยู่แล้ว
จะให้ฉันทำยังไง แค่ยืนก็แทบไม่ไหว
จะให้ฉันพูดอะไร ยังเจ็บไม่พอใช่ไหม
แค่ข่มอารมณ์เอาไว้ ไม่ให้น้ำตามันไหล
เท่านี้ก็ทรมารหัวใจเหลือเกิน
ก็คนกำลังโดนทิ้ง อิให้ฝืนยิ้มได้ยังไงไหว
แค่ไม่ร้องให้ก็บุญแค่ไหน ที่หัวใจกำลังจะขาดลงไป
แค่ยืนเฉยๆมันก้อแทบล้มแล้วเธอรู้ไหม
แล้วจะให้ฝืนทำว่าไม่เป็นไร ได้ยังใง
ลำพังแค่เธอจากไป มันก้อเจ็บจนทนไม่ไหว
ก็คนกำลังโดนทิ้ง อิให้ฝืนยิ้มได้ยังไงไหว
แค่ไม่ร้องให้ก็บุญแค่ไหน ที่หัวใจกำลังจะขาดลงไป
แค่ยืนเฉยๆมันก้อแทบล้มแล้วเธอรู้ไหม
แล้วจะให้ฝืนทำว่าไม่เป็นไร ได้ยังใง
ลำพังแค่เธอจากไป มันก็เจ็บจนทนไม่ไหว จะตายอยู่แล้ว
ลำพังแค่เทอจากไป มันก็เจ็บจนทนไม่ไหว
เจียนตายอยู่แล้ว
